diary of a yogi

Diary of a yogi: Carlijn haar verhaal

In deze blogserie duiken we in het verhaal van Carlijn van Hengstum. Carlijn volgt de Vinyasa Yoga Teacher Training en in deze serie neemt ze ons in haar ervaringen en verhaal. Volg haar reis in Diary of a yogi. 

 

1. MIJN REIS DOOR DE YOGA TEACHER TRAINING


Mijn naam is Carlijn, ik ben 38 jaar oud en woon met mijn vriend en 2 kinderen (3 en 5 jaar) in Amsterdam Noord. Zo’n 15 jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met yoga, Bikram Yoga om precies te zijn. Mijn goede vriend gaf daar les en motiveerde mij om een keer mee te doen met een les. Na veel weerstand stond ik daar voor het eerst op de yogamat. Het was een intense 1,5 uur, maar tegelijkertijd deed het iets met mij wat ik nooit eerder had ervaren. Het begon als een fysieke uitdaging, totdat ik uit de camel pose kwam en de tranen over mijn wangen rolde. 

 

 

 

 

 

 

 

Toen wist ik, dit is veel meer dan een fysieke practice. Al snel volgde ik meerdere lessen per week, deed ik mee aan een 100 dagen challenge en kon ik yoga niet meer uit mijn leven denken. Mijn interesse in de yoga groeide, ik ontdekte Ashtanga Yoga en Mysore. En tijdens mijn zwangerschappen zocht ik meer zachtheid op in zwangerschapsyoga en daarna Yin Yoga en Vinyasa Yoga bij Yogaschool Noord. In deze blog vertel ik meer over de reis die ik maak als yogi, mijn keuze om een opleiding te volgen en deel ik de ervaringen tijdens de Vinyasa Yoga Teacher Training onder leiding van Selma van der Graaf. 

 

2. HOE WEET JE OF HET TIJD IS VOOR EEN YOGA TEACHER TRAINING?

 

Al 10 jaar lang weet ik dat ik een yogaopleiding wil volgen, maar wat is het juiste moment en welke opleiding wil ik volgen? Hoe kan ik dit combineren met mijn werk en gezin? In 2022 stapte ik voor het eerst Yogaschool Noord binnen en ik voelde me meteen thuis. De sfeer is goed, de diversiteit groot en de docenten zijn kundig en inspirerend.

Ik heb veel verschillende lessen gevolgd en na een tijdje zag ik de Vinyasa Yoga Teacher training voorbijkomen. Ik ben gaan lezen over de opleiding en het resoneerde precies met wat ik voor ogen had. Authentiek les leren geven: met vertrouwen voor een groep durven staan en vertellen wat ik te vertellen heb. Een reis in persoonlijke ontwikkeling: mezelf beter leren kennen zodat de keuzes die ik maak, mij ook echt blij maken. En een reis in de wereld van yoga: ontdekken hoe ik yoga kan toepassen in het dagelijks leven naast de fysieke lessen op de mat.

 

Maar in de winter van 2023/2024 kreeg ik een zware longontsteking. Mijn lichaam riep mij tot halt, ik was wekenlang ziek en het was tijd om tot rust te komen.

Ik voelde toen in de tijd heel sterk dat ik iets moest veranderen, meer tijd voor mijzelf was nodig in het drukke gezinsleven en ook een betere balans tussen alles wat mij lief is. De yogaopleiding kwam weer voorbij, dus ik nam contact op met Selma, hoofddocent van de Vinyasa Yoga Teacher Training. Ik voelde de behoefte om met Selma te praten en was nog op zoek naar bevestiging of dit echt het juiste moment was. En of de training bij mij zou passen.

Ik deelde met Selma mijn liefde voor yoga. Hoe tot rust ik mij voel na een les, hoe ik meer geduld heb met mijn kinderen als ik regelmatig yoga doe en hoe het helpt mijn lijf soepel te houden, zodat ik zonder pijn kan bewegen.  Zij luisterde naar mijn verhaal en stelde mij de juiste vragen die leidde tot de bevestiging en het vertrouwen om mij in te schrijven. Waar wachtte ik nog op? Na het gesprek heb ik mij meteen ingeschreven. Ik voelde opwinding, blijdschap en positieve spanning. Eindelijk ga ik het echt doen! Ik voel dat het klopt, want ik droom hier al zo lang over..

 

 

3. DE VOORPRET IS BEGONNEN!

 

In de aanloop naar de yoga teacher training ben ik van mijn eigen practice een routine gaan maken. Iedere ochtend als de kinderen ontbijten, rol ik mijn yogamat uit. Contact maken met mijn lichaam, ademen en bewegen. 

Om nog meer kennis te maken met Selma en inspiratie op te doen heb ik mij ingeschreven voor haar online platform en volgde meerdere online lessen, dit was ook heel fijn in combinatie met mijn werk en gezin. Het voelt zo fijn om meer yoga te doen en lessen te volgen! Het voelt allemaal organisch en het kost mij inmiddels zelfs meer moeite om het niet dan wel te doen. 

Doordat ik meer en meer yoga ben gaan doen, kom ik steeds dichter bij wat wel en niet goed voelt voor mij en mijn lijf. Cafeïne komt harder binnen en alcohol voelt niet lekker meer. Altijd al heb ik een haat-liefdeverhouding gehad met alcohol. Dus besluit ik uit liefde naar mijn lichaam te luisteren en te stoppen met alcohol drinken. Ik had verwacht dat ik dit lastig zou vinden, maar het tegendeel is waar. 

Omdat ik niet kan wachten om te beginnen met de opleiding heb ik nu al alle boeken voor de opleiding besteld en deze neem ik in de zomer mee op vakantie. De voorpret is groot, dus Ik heb veel zin om mij alvast te verdiepen. In de week van mijn 38e verjaardag start de yogaopleiding. Het grootste cadeau wat ik mijzelf kan geven. 

4. HET EERSTE WEEKEND VAN DE TEACHER TRAINING

 

Vandaag is het vrijdag 11 oktober 2024 en start de yogaopleiding. Ik ben er al dagen mee bezig. Ik vind het spannend, ben zelfs zenuwachtig maar vooral heel nieuwsgierig. Nieuwsgierig naar wat we gaan doen en nieuwsgierig naar de andere deelnemers. Ik heb alles wat ik mee wil nemen klaargelegd. Een opschrijfboekje, warme trui, sokken en wat te eten. Oppas is geregeld voor de kinderen en als die er is stap ik op de fiets. 

Op vrijdag beginnen we altijd om 17:00 uur. We starten deze eerste dag met een kennismakingsronde. Iedereen heeft een krachtvoorwerp van thuis meegenomen en vertelt daar iets over. Ik vind het bijzonder hoe veilig de sfeer meteen voelt, iedereen is heel open en het voelt voor mij meteen vertrouwd, ook al ken ik ze allemaal pas net.

Het eerste weekend zijn we meteen in de wereld van yoga gedoken. Naast de houdingen die ik al kende van de lessen, heb ik kennisgemaakt met de chakra’s, de geschiedenis van de yoga, anatomie zoals botten en gewrichten en hebben we elkaar al kort lesgegeven met Surya Namaskar A, Zonnegroet in het Sanskriet. 

 

 

 

 

 

 

 

We staan extra stil bij het eerste chakra: de wortelchakra, ook wel muladhara chakra in het Sanskriet. We ontdekken onze eigen wortels en ons eigen fundament.

Nooit eerder ben ik zo hongerig geweest om te leren. Ieder woord komt binnen. 

Eén van de yogalessen tijdens dit weekend heeft als thema Ganesha, de god van kennis en wijsheid. Selma vertelt ons het verhaal van Ganesha en hoe hij symbool staat voor de beschermheilige van reizigers. Hoe hij hindernissen weg kan nemen op jouw pad. We einidngen de les met mantra zingen: Om Gam Ganapataye Namaha. Mijn hart werd helemaal warm van het samenzingen. Het voelde zo bijzonder en krachtig. 

Naast veel yogaleer, bespreken we ook andere mooie wijsheden, zoals ‘De vier poorten van spraak’ uit een Soefie traditie. Een super inzichtelijk hulpmiddel dat adviseert en helpt om alleen te spreken als je woorden door deze 4 poorten passen: Is het waar? Is het noodzakelijk? Is het nuttig, draagt het bij aan het moment? Is het vriendelijk? Ik merk dat dit inzicht iets met mij doet. Ineens ben ik tijdens de training bewuster bezig met wat ik zeg en wanneer ik iets zeg. Ik praat graag en veel, maar is de ruimte vullen met woorden ook echt nodig? 

Tijdens de training eten we samen in potluck style. Dit betekent dat iedereen iets meeneemt van thuis. Wat een feestje, zoveel lekker eten. Lichaam en geest worden letterlijk en figuurlijk gevoed dit weekend. Met een vervuld gevoel van blijdschap, dankbaarheid en inspiratie komt het weekend ten einde en nemen we afscheid van elkaar. Het is lastig om uit de bubbel te stappen en naar huis te gaan, het liefst wil ik dit gevoel zo lang mogelijk vasthouden.

5. Tussen twee werelden: de impact van het eerste opleidingsweekend

 

De overgang van het eerste opleidingsweekend naar de waan van de dag en mijn werk vind ik lastig. Het heeft veel bij mij losgemaakt, de tranen rollen op maandag over mijn wangen zonder dat ik mij echt verdrietig voel. Ik voel alles stromen, het bijzondere weekend, de bubbel waar ik in heb gezeten. Ik voel mij kwetsbaar, krachtig en zekerder dan ooit over de beslissing die ik heb gemaakt om de yogaopleiding te volgen. Het is beter dan ik had durven dromen. De woorden van Selma en alles wat we hebben geleerd, klinken na in mijn hoofd. 

Tijdens dit eerste weekend heb ik zoveel nieuwe inzichten gekregen. Selma leert ons bijvoorbeeld goed te onderzoeken hoe een houding, een asana, voor jou persoonlijk goed voelt. Tuurlijk zijn bepaalde instructies belangrijk om de houding veilig uit te voeren, maar ieders lichaam is anders en als in de berghouding het voor jou stabieler voelt om je voeten uit elkaar te zetten, dan is dat het beste voor jou. Dit was voor mij een openbaring! Ik dacht altijd dat je voeten pal naast elkaar moesten staan.

Thuis draai ik iedere ochtend wanneer ik wakker word de playlist die Selma voor ons heeft gemaakt. “Om Gam Ganapataye Namaha” klinkt door de speakers. Zachtjes hoor ik dat de kinderen meezingen. Hun zachtjes zingen wordt steeds luider en enthousiaster. Later op de fiets zongen we het alle drie uit volle borst. Een man die voorbij komt lacht ons toe. Ik zie herkenning in zijn gezicht en gloei van blijdschap.

 

Ik voel mij verheugd wanneer we een mail krijgen van Selma: huiswerk voor de training!  Tussen de weekenden door worden we uitgenodigd om te lezen, yoga te beoefenen en dieper in de materie te duiken. Zo krijgen we vragen die we elkaar kunnen stellen over het Mulhadara Chakra tijdens onze intervisie. Tijdens de opleiding hebben we een intervisiegroep: kleine groepjes binnen de training waarmee we iedere maand samenkomen. Tijdens deze intervisie delen we ervaringen, gaan we met elkaar in gesprek volgens inquiries, oefenen we samen yoga en bespreken we het huiswerk. Ik kijk er naar uit om mijn mede yogi’s weer te zien, ervaringen te delen en mij verder te verdiepen.

 

 

6. Van Delen naar Lesgeven: Samen Leren tijdens de Yogaopleiding

 

Vanmiddag ga ik voor het eerst afspreken met mijn intervisiegroepje. We mogen voor de samenkomst gebruik maken van de zalen van Yogaschool Noord, maar voor deze bijeenkomst spreken we af bij iemand thuis. We hebben afgesproken dat we om de beurt een les voorbereiden. Zo kunnen we samen oefenen in lesgeven en van elkaar leren. 

In het huiswerk staan we vragen die we elkaar kunnen stellen in het kader van het Muladhara chakra. Vragen als: ‘Waar voel jij je thuis?’ of ‘Wat is één herinnering uit je kindertijd die je nog steeds een warm gevoel geeft?’ Ik heb heel veel zin om mijn mede yogi’s weer te zien en te horen hoe het gaat. Want bij mijzelf merk ik dat ik het lastig vind om een goede balans te vinden tussen mijn gezin, de yogaopleiding en een 32-urige werkweek. Ik merk namelijk dat mijn prioriteiten aan het verschuiven zijn. Yoga speelt steeds een belangrijkere rol in mijn leven en ik voel dat ik daar meer en meer tijd voor vrij wil maken. Dus ik ben benieuwd hoe zij hiermee omgaan.

Terug naar de intervisiebijeenkomst. Het voelt bijzonder hoe vertrouwd het meteen weer is om elkaar te zien. We praten wat bij over de afgelopen weken en beginnen dan met de inquiry. Om de beurt is iemand aan het woord en stelt de ander de vragen. Als we de vraag stellen, luisteren we alleen maar, zonder te reageren. Ik merk op bij mijzelf hoe open ik aan het vertellen ben en dingen persoonlijke deel die behoorlijk diep gaan. 

Het voelt heel natuurlijk om dit te doen. Het is leuk om te ontdekken hoeveel herkenning er is onder elkaar, maar ook hoe verschillend we zijn. En daarin vullen we elkaar mooi aanvullen en is het een inspirerende ontmoeting. We sluiten deze intervisiebijeenkomst af met een yogales van mijn mede yogi. Zo leuk om te zien hoe zij dit al doet en van haar te mogen ontvangen. Met een gevuld hart ga ik weer naar huis.

 

7. Een weekend van emotie, transformatie en adem

 

Vandaag vrijdag 15 november 2024 maak ik mij klaar voor het tweede yogaweekend. Ik zit hoog in mijn emotie, er is iets gebeurd wat mij erg heeft geraakt. Ook merk ik dat ik een beetje zenuwachtig ben voor het weekend, ik voel mij kwetsbaar. 

Dit weekend staat in het teken van het Sacraal chakra, Svadhisthana. We starten het weekend met een yogales. Dit doet mij goed, even uit mijn hoofd en in mijn lichaam komen. Wat kan een fysieke practice toch helend werken. Na de les zitten we in een cirkel en mogen we om de beurt het woord nemen en vertellen wat je wil delen. Wanneer ik aan de beurt ben laat ik mijn emoties even gaan, het lucht op en maakt ruimte om weer aandacht te hebben voor het opleidingsweekend. 

We hebben het over de yoga sutra’s van Patanjali. Hierin staan belangrijke concepten over yoga. De teksten beschrijven de aard van ons menselijke bestaan en hoe we kunnen transformeren om ons te bevrijden van lijden en te leven in harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Het interessante is dat het helemaal niet zozeer gaat om de houdingen of hoe je je lichaam beweegt. Het gaat vooral om hoe je met elkaar en met jezelf om gaat. Hoe je adem een middel is om jezelf te kalmeren en wat het doel is van mediatie.

Patanjali geeft mij in zijn teksten zoveel inspiratie en het voelt als een mooie basis van waaruit je kan leven. Het zet mij tot nadenken en ik merk dat ik hierdoor anders tegen situaties aan zal kijken.

Op zaterdag krijgen we een masterclass over de bekken van Esther van Voorst. Zij weet met ontzettend veel passie over het bekken te vertellen. Wow wat is er nog veel te ontdekken! Ik heb bijvoorbeeld nooit geweten dat we zoveel emotie opslaan  zit in het bekken. Na de masterclass zijn we gaan dansen om het sacraal chakra te activeren. Wat was dit heerlijk, zo bevrijdend om vrij te dansen, niet na te denken en alles lekker te kunnen laten gaan en  ik voelde mij steeds dichterbij mijn kern komen.

Zondag sluiten we het weekend af met een verbonden ademsessie wat geleid werd door Selma en Lútzen. Ik had dit nog niet eerder gedaan, maar besluit er met volle overgave in te gaan. 

Ik heb geen idee hoe lang de sessie duurde, er leek even geen tijd meer te zijn. Er kwam een heel palet aan emoties voorbij. Ik heb gehuild, geschreeuwd, voelde mij extatisch en verdrietig. Wat een ontlading. Ik kan niet goed onder woorden brengen wat er allemaal gebeurde, nog nooit eerder zoiets meegemaakt…. Ik was er na afloop even stil van.

We sluiten dit weekend af met een groepsknuffel. Wat was het weer bijzonder.

 

 

8. Grenzen, keuzes en verandering: de impact van het tweede weekend

 

Ik word de maandag na het tweede weekend van de teacher training niet lekker wakker. De ademsessie voel ik nog na. Mijn handen tintelen nog steeds, ik heb hoofdpijn, ben misselijk en licht in mijn hoofd. Gelukkig werk ik sinds deze week 28 uur ipv 32 uur. Deze verandering in uren komt als geroepen. Ik app Selma om te delen hoe ik mij voel en vraag haar wat kan helpen. Ik volg haar adviezen op en langzaam gaat het wat beter. 

Die middag heb ik een afspraak op mijn werk, ik merkte dat ik mij vervreemd voelde van de plek waar ik was. Mijn waarneming was anders, alsof ik aan het trippen was, een bijzondere gewaarwording. De dagen erna merk ik veranderingen bij mijzelf op. Ik stel duidelijkere grenzen op mijn werk, ik laat dingen niet meer toe die ik eerder wel toeliet, ik zie alles helderder. 

Ik stel mijzelf vragen, maakt dit werk mij echt blij? Wat vind ik echt belangrijk in mijn leven? Ook voel ik mij meer verbonden met mijzelf en daardoor ook meer met anderen, dit merk ik ook aan de verbinding met mijn kinderen. Ik doe alles met mijn volledige aandacht. 

Deze week heb ik naast mijn dagelijkse eigen practice iedere dag een yogales gevolgd. Het heeft mij extra geholpen om alles wat er tijdens het yogaweekend is gebeurd te laten integreren en mijn gevoel goed te laten stromen. Blij was ik dat ik Selma en Lútzen na een week even sprak in de yogaschool. Het is niet gemakkelijk uit te leggen wat er allemaal voor een processen in gang gezet worden, extra fijn om het te delen met mensen met wie je de reis samen maakt. 

Het voelt alsof er van binnen iets verschoven is. Alsof er een nieuwe laag bewustzijn is aangeraakt, en ik mezelf opnieuw aan het ontdekken ben. Dit weekend heeft niet alleen iets in beweging gebracht, maar ook iets blijvends veranderd. Ik weet nog niet precies waar het naartoe gaat, maar één ding is duidelijk: er is geen weg terug. En dat voelt goed.

 

9. Leren Leiden: Mijn Eerste Ervaring met Lesgeven

 

Vanmiddag is onze tweede intervisiebijeenkomst. Deze keer spreken we af in de gymzaal van de school waar mijn intervisiemaatje werkt.

Voor deze intervisie heb ik een les voorbereid, zo leuk en spannend vind ik dat! Ik heb al eens geoefend met lesgeven aan mijn liefde en vriendin, maar dit is anders. Ik ben zo gewend om zelf op de mat te staan en te ontvangen. Het is dus gek gevoel dat ik nu aan de andere kant sta en degene ben die de practice gaat begeleiden.

Ik heb een les opgebouwd met als peak pose de camel pose. De houding die voor mij zo het verschil heeft gemaakt in hoe ik naar yoga kijk. Ik vond het heel leuk om de les voor te bereiden en toe te werken naar de peak pose met de kennis die ik tot nu toe heb opgedaan in de training. Wat heb ik al veel geleerd over anatomie, doel van houdingen en de opbouw van een les.

 

 

 

 

 

 

 

De les verloopt goed, maar ik merk dat ik nog erg voorzichtig ben in mijn aanwijzingen. Als feedback krijg ik krijg dan ook dat ik zekerder mag zijn. Maar wat heb ik een plezier in lesgeven en om dit samen met anderen van de training te oefenen en experimenteren. Ik merk bij mezelf dat lesgeven naar meer smaakt.

Naast de les doen we weer een inquiry. We stellen elkaar om de buurt verschillende vragen en wanneer de vragen worden beantwoord, luisteren de anderen zonder te reageren. Deze manier is heel fijn om vrij te kunnen vertellen en goed te kunnen luisteren. De vragen die we elkaar stellen gaan over verlangens, het uiten van emoties en gevoelens van schaamte en schuld. Onderwerpen die ook best wat losmaken.

We verrassen elkaar met onze antwoorden, het gaat deze keer dieper, emoties mogen er zijn. We leren elkaar steeds beter kennen en dat voelt echt als een waardevol cadeau.

 

10. Een vuurtje van binnen: Het derde yogaweekend

 

Vandaag is het 20 december. De kerstvakantie is begonnen. Ik voel me wat uitgeblust en mijn weerstand is laag. Oh, wat is december toch altijd een drukke maand. Extra blij dat ik de vakantie mag inluiden met het yogaweekend. Ik kan me geen betere plek bedenken om me niet zo lekker te voelen. Lekker weer die bubbel in, aandacht voor lichaam en geest, en me mee laten voeren door alles wat er op ons afkomt. Ik heb zin om iedereen weer te zien en ben heel nieuwsgierig wat we allemaal gaan leren en doen.

Dit weekend staat in het teken van het derde chakra, de zonnevlecht, Manipura in het Sanskriet. Als we de yogaruimte binnenkomen, zie ik kaarsen branden. Het vuurtje dat symbool zal staan voor het hele weekend. Na een openingsrondje beginnen we met een practice, met als thema Samana Vayu. Het is een les waarin ik mijn eigen vuurtje goed voel, geholpen door de activerende ademhalingstechniek Kapalabhati.

 

Er zitten veel twisten in deze les. Het lijkt alsof ik alle afvalstoffen uit mijn lichaam wring. Een heerlijk gevoel. Ook maak ik voor het eerst kennis met de ademhalingstechniek Nadi Sodhana. Deze techniek helpt om je linker- en rechterhersenhelft in balans te brengen. Het uitgebluste gevoel van eerder die dag is na de les al veel minder. Wat is yoga toch helend!

De volgende dag staat de les in het teken van de balans tussen dualiteit: yang- en yin-energie. De thematische lessen van Selma inspireren me.

Na de les duiken we dieper in verschillende asana’s. We leren wanneer spieren versterken, wanneer ze rekken, en vooral: wat het doel is van elke houding. Daarna volgt een les over fascia, bindweefsel, waarom het zo belangrijk is om dat gezond te houden en hoe yoga daarbij helpt. Later bouwen we samen een yogales op. Selma laat stap voor stap zien hoe je een les opbouwt. Ik merk dat ik hier helemaal op aanga. Dit smaakt naar meer.

We eindigen de dag bij de vijf klesha’s: mentale obstakels die volgens de yogafilosofie het lijden veroorzaken en ons weghouden van innerlijke vrijheid en rust. We kiezen allemaal een klesha uit die voor ons betekenis heeft, schrijven deze op papier en verbranden hem een voor een in het vuur

Op zondag sluiten we af met een masterclass van Karolien Lammens over Bhakti yoga. Karolien vertelt prachtig en neemt ons mee in haar verhalen en kennis. We eindigen met het zingen van de mantra ‘Govinda Jaya Jaya’. Ondanks dat mijn stem die dag niet optimaal is, zing ik met volle overgave mee. Het raakt me onverwacht. Er rolt een traan over mijn wang. Zo mooi. Ik neem me voor om deze mantra ook samen met mijn kinderen te gaan zingen.

En wat hebben we weer heerlijk gegeten dit weekend. Het voelt telkens weer als een feestje. Samen eten en delen, dat verbindt zó.

 

11. Meer Yoga in mijn Dagelijks Leven: Een Nieuwe Balans

 

Ik had me geen betere plek kunnen voorstellen om alles van het derde yogaweekend te integreren. Ik ben op Ibiza met mijn gezin. We hebben de kans gekregen om in het huis van mijn vriendin te verblijven, waar we de zon opsnuiven, omgeven zijn door de natuur en het zand onder onze blote voeten kunnen voelen. Zelfs op vakantie blijft mijn dagelijkse yogapractice doorgaan. En met de rust die ik hier ervaar, merk ik dat mijn practice dieper wordt. Ik kan op een veel dieper niveau inchecken met mezelf en ik denk niet dat ik me ooit zo ontspannen heb gevoeld.

Golven van geluk, dankbaarheid en liefde stromen door mij heen. Het voelt allemaal intenser. Mijn zintuigen staan wagenwijd open.

Thuisgekomen besluit ik een moodboard te maken voor 2025, mijn wensen en intenties helder in beeld te brengen. Duidelijker dan ooit voel ik wat ik echt nodig heb. Ik doe het moodboard in een lijst en hang het aan de muur, een dagelijks reminder van de richting die ik op wil.

Vlak voor de vakantie heb ik een belangrijke beslissing genomen: ik heb mijn werkweek van 28 naar 24 uur per week verlaagd. Een stap richting meer balans, meer ruimte voor de dingen die nu het belangrijkst voor me zijn: mijn gezin en yoga. Deze verandering geeft me de ruimte om dieper de wereld van yoga in te duiken en dat is precies wat ik op dit moment het meeste wil.

 

12. Onze Eigen Lesstijl Ontwikkelen

 

Het voelt heel lang geleden dat we elkaar hebben gezien, daarom extra blij dat ik mijn intervisiemaatjes vandaag weer zal zien. Fijn om hun ervaringen van de afgelopen maand te horen en uit te wisselen. We spreken deze keer eerst af bij Sorcha thuis en daarna mogen we gebruik maken van de de yogazaal van Yogaschool Noord

Bij Sorcha beginnen we met Inquiry, waarbij we elkaar een vraag stellen en écht luisteren, zonder te reageren, oordelen, iets te willen oplossen of helpen. Als we de vraag stellen, luisteren we alleen maar, zonder te reageren. Een van de onderwerpen die we bespreken is het aangeven van grenzen. Ik krijg terug dat in mijn verhaal zo zichtbaar is hoe ik mij in het aangeven van grenzen heb ontwikkeld. Dit zie ik zelf ook en realiseer me dat de afgelopen maanden en de teacher training hieraan bij hebben gedragen. Het is wederom bijzonder hoe intiem de gesprekken zijn en hoeveel we met elkaar delen.

Soms bijna alsof je in therapie bent. Zonder psycholoog, maar met twee lieve vrouwen die zonder oordeel naar je luisteren. 

Na de uitwisseling gaan we naar Yogaschool Noord, waar we een yogales van Sorcha ontvangen. Zo leuk om te ervaren want we hebben alledrie onze eigen ervaringen binnen de yoga en ik zie nu al dat we een eigen stijl van lesgeven ontwikkelen.

Van Selma hebben we voor deze intervisiebijeenkomst ook nog de opdracht gekregen om met zijn drieën een les voor te bereiden die we tijdens het volgende weekend aan elkaar zullen geven. We doen dit op een later moment online omdat de middag weer voorbij is gevlogen. 

 

13. Adem voor Adem: Groeien in Lesgeven

 

Vandaag is het 24 januari: tijd voor het vierde yogaweekend. Zoals eigenlijk iedere keer ben ik opgewonden, ongeduldig, zenuwachtig, onrustig en bovenal verheugd. Vandaag vind ik het extra spannend, omdat ik voor het eerst in mijn leven een korte meditatie zal geven aan de groep. We krijgen allemaal de beurt om dit een keer te doen tijdens de training en vandaag is het mijn beurt. 

Dit yogaweekend staat in het teken van het hartchakra: Anahata. We beginnen zoals altijd het weekend met een sharing en een practice. Deze practice had als thema het mythische verhaal van Hanuman met als peak pose hanumanassana, de split.. Selma kan zo mooi het verhaal van Hanuman verweven in de les. Afsluitend zingen we samen de mantra over Hanuman. Prachtig. 

De practice en mantra zingen helpen mij om te landen en al mijn emoties te kanaliseren. Ik voel mij klaar om de meditatie die ik heb voorbereid te delen met de groep. Even voel ik mijn hartslag omhoog gaan, maar zodra ik op de mat van Selma ging zitten, voelde ik mij heel rustig en dacht terwijl ik iedereen aankeek, dit is de plek waar ik vaker wil zitten.

De meditatie ging goed. Ik keek een keer op mijn briefje waar ik aantekeningen op had gemaakt en weet nu dat ik dat niet meer moet en hoef te doen. Nadien ontving ik van iedereen feedback: wat ze inspirerend vonden en wat ze me willen meegeven. Heel waardevol en leuk om te lezen, ik gloeide ervan. 

Na de meditatie hebben we les gekregen over de veda’s, oude heilige geschriften die de basis vormen voor het hindoeïsme. Veda betekent wijsheid of waarheid en het is interessant om te ontdekken wat yoga eigenlijk allemaal inhoudt, naast dat wat we zo goed kennen op de mat. Hoe yoga zoveel meer is dan een fysieke oefening. 

Op zaterdag krijgen we een masterclass van een van de favoriete docenten van Selma: Brittany. Wow wat weet zij veel over anatomie, mobiliteit en spieren. Op een unieke en ethousiaste wijze liet ze ons verschillende oefeningen ervaren en leerde ons een chaturanga op haar manier. Ik vond het mega interessant en heb in korte tijd zoveel geleerd. Word van al deze enthousiasme en nieuwe stof alleen nog maar  hongeriger om verder in de materie te duiken. 

Zondag starten we de dag met de lessen die we in onze intervisiegroepjes hebben voorbereid. Wat was dit leuk! De les was opgedeeld in 3 stukken van 20 min en om de beurt kropen we in de rol van docent. Selma gaf ons feedback individueel en in de groep feedback. Super fijn om de lessen te besrpeken samen en nu al feedback te krijgen en te weten waar ik aan mag werken. 

Na de les gingen we aan de slag met pranayama: de adem en verschillende ademhalingstechnieken. Meteen weer in de rol als docent leerden we elkaar in kleine groepjes deze ademtechnieken lesgeven. We eindigen het weekend met een cacao ceremonie. We mediteren, visualiseren en dansen. Ik voel aan het einde van dit weekend een diep gevoel van geluk en verbinding met mijzelf. 

 

14. Diepe vriendschappen

 

Tijdens onze laatste intervisie heb ik met Sorcha afgesproken om iedere woensdag samen te studeren. De woensdag is inmiddels de leukste dag van de week geworden. We duiken samen in de materie, bedenken lessen die we willen gaan geven en leren bovenal elkaar beter kennen. De band die we samen opbouwen, ook met Afra, is bijzonder. Er ontstaat in een korte tijd een diepe vriendschap. De openheid naar elkaar is groot, alles wordt besproken. 

De reis die je maakt tijdens de teacher training is soms lastig uit te leggen aan mensen die de training niet volgen. Tijdens de weekenden zit je in een bubbel van yogaleer, inspiratie, verbinding en liefde. Dit maakt het extra fijn samen te zijn met de mensen van de opleiding. 

Ik ben deze weken in mijn hoofd ook bezig met wat ik ga doen als de opleiding is afgelopen. De yogaweekenden zijn zo belangrijk geworden, ook voor het stukje zelfzorg en vooral tijd voor mijzelf. Ik zie een beetje op tegen het vooruitzicht dat de opleiding straks is afgelopen, maar probeer te denken aan een nieuw hoofdstuk wat aan zal breken. Hoe dit eruit gaat zien weet ik nog niet.

 

15. LEREN LUISTEREN EN JEZELF UITSPREKEN

 

Het is vrijdag 21 februari, de dag dat het vijfde yogaweekend begint. Het weekend komt weer als geroepen. De afgelopen weken kende zowel fysiek als mentaal uitdagingen. Een weekend lang in de fijne bubbel mogen stappen is daarom extra fijn. 

Vandaag is de dag dat ik hand’s on assists ga geven. We mogen dit allemaal tijdens een yogales van Selma oefenen. Gelukkig had ik geoefend tijdens intervisie, het voelde dan ook niet meer zo spannend. 

Dit weekend staat in het teken van het keelchakra, Vishuddha in het Sanskriet. Dit chakra gaat over je stem laten horen, zelfexpressie en communicatie. 

We duiken dit weekend in de Samkya filosofie en trauma informed yoga. Als er één ding is wat ik tijdens deze teacher training en in de lessen van Selma leer, is dat er niet 1 manier is waarop een yogahouding uitgevoerd kan worden. Er zijn altijd opties en props gebruiken mag. Je lichaam voelt iedere dag anders en het is zo belangrijk hier naar te luisteren. Dat is ook yoga. Al lig je de halve les in Savasana. Naast trauma informed yoga, staan we steeds weer stil bij het doel van een houding en kijken we hoe deze zo veilig mogelijk uitgevoerd kan worden. 

Op zondag starten we met een ‘circus’ les, met piek houding: Astvakrasana. Selma noemt dit de circus kant van yoga en benadrukt dat het belangrijk is om plezier te hebben en te spelen. Dat de opbouw naar zo’n piekpose, het leerproces aan te gaan, minstens zo belangrijk is als de piekpose zelf. 

Ook bereiden we dit weekend in groepjes van 3 een yogales voor die we aan elkaar presenteren. Zo leuk om van elkaar te leren en zo ook steeds meer lessen te hebben die we later kunnen gebruiken. 

We eindigen dit weekend met een workshop van Selma over stemgebruik. Selma vraagt ons om onze naam om de beurt van heel zachtjes stapsgewijs naar heel hard uit te spreken. Nooit eerder zo hard geschreeuwd, zonder boosheid, verdriet of andere emoties. Bevrijdend voelde het. Daarna doen we nog een oefening. We sluiten het weekend af met de mantra govinda jaya jaya. Niet eerder heb ik zo krachtig meegezongen, ik voel de mantra door mijn hele lichaam stromen. 

Het weekend is weer voorbij, ik voel mij emotioneel. Wat gaat de tijd snel, het vijfde weekend is alweer voorbij. Van Selma krijgen we ons theorie-examen mee. Hier krijgen we twee maanden de tijd voor om te maken.

 

16. om hulp vragen

 

Ik ben blij dat het vandaag woensdag is en dat ik Sorcha, mijn mede-traininggenootje, weer zie. We kennen elkaar pas vijf maanden, maar het voelt alsof zij mij al op een diep niveau kent. We kunnen eindeloos praten over van alles en delen een enorme drive om alles uit deze yogaopleiding te halen en elk onderdeel écht te begrijpen.

We besluiten samen andere yogascholen te bezoeken, met docenten te praten en allerlei verschillende lessen te volgen om te onderzoeken welke lesstijl bij mij past. Ik ontdek dat ik mijn lessen graag simpel en krachtig houd, dat ik houd van een fijne flow en de houdingen goed wil kunnen voelen. Minder houdingen in een les brengt me eigenlijk meer.

Deze maand besluit ik ook terug te gaan naar waar het voor mij allemaal begon: Bikram Yoga. Ik volg een les bij mijn lieve vriend Ruben. De les is pittig en ik sta stil bij alles wat deze yogavorm mij gebracht heeft. Wat een reis is het tot nu toe geweest!

De afgelopen weken kenden pieken en dalen. Ik zie patronen in mijn leven die ik wil doorbreken en ga door diepe emoties heen. Ik besluit contact op te nemen met Selma voor 1-op-1 ademsessies. Het voelt spannend én goed om hulp te vragen. Maar het belangrijkste is: bij Selma voel ik mij veilig. Ze is zo kundig in wat ze doet en ik vertrouw erop dat ik op dit moment in mijn leven bij haar op de juiste plek ben.

17. Yoga voorbij de mat

 

Het is vandaag vrijdag 21 maart, tijd voor ons yogaweekend. Deze komt weer als geroepen want ik heb gisteren bij Selma mijn eerste 1-1 ademsessie gehad. En die zoemt nog na in mijn lichaam.

Dit weekend staat in het teken van het derde oog chakra, Ajna in het Sanskriet. Dit chakra gaat over intuïtie, verbeeldingskracht, bewustzijn en innerlijke wijsheid. We beginnen het weekend met een yogales met intuïtief bewegen: een Surya Namaskar A met je ogen dicht om naar binnen te keren en te verlangzamen of misschien juist versnellen. Ook maken we tijdens deze les voor het eerst kennis met energiesloten, de bandha’s. 

Wat voor mij zo inspirerend is aan de lessen van Selma, is dat de lessen inclusief zijn. Ze geeft altijd opties en de ruimte om iedere houding echt goed te voelen en te onderzoeken wat de houding met jou doet. Ik ben zo dankbaar dat ik van haar mag leren. 

Na de les geven we aan elkaar een presentatie over de mudra’s. We hebben allemaal een mudra gekregen die we hebben onderzocht. Ik vertel over de meest bekende mudra: Anjali Mudra. Misschien wel de meest bekende handpositie, waarmee je onder andere dankbaarheid kan tonen, energiestromen kan harmoniseren en verbondenheid kan creëren. Heel interessant om hier meer over te leren, een mudra kan zo krachtig zijn!

Op zaterdag ontdekken we tijdens de les hoe de wereld er ondersteboven uitziet met de hoodf- en handstand. Ik voelde mij deze les kwetsbaar: ik kan mij er niet overgeven en tijdens savasana rollen de tranen over mijn wangen. Gelukkig is Selma daar om mij weer terug te brengen in het hier en nu. Ik voel mij zo veilig en gedragen door de groep, wat maakt dat het helemaal niet ongemakkelijk voelt als je even huilt. Het mag er allemaal zijn. 

Na de les duiken we in de wereld van de Ayurveda. Ik heb hier heel erg naar uitgekeken. Ayurveda is een traditionele geneeskunde uit India die al eeuwenoud is. In Ayurveda ga je op zoek naar je eigen harmonie en balans, zowel fysiek als mentaal. We leren over de dosha’s Pitta, Vata en Kapha en krijgen een vragenlijst om te onderzoeken welke dosha bij ons het meest aanwezig is. Bij mij is Vata overduidelijk de dominante dosha. Het geeft zoveel inzicht en er is wederom weer zoveel om over te leren. Ik wil hier ook graag meer van weten en later verder in duiken. 

Na het eten (wat wederom een feestje was) krijgen we een dansworkshop van Lútzen. Geblinddoekt maken we door middel van muziek een reis door de chakra’s heen. Wat was dit een fantastische ervaring. Het voelde eerst heel gek om niks te zien, maar ik voelde me al snel comfortabel en heb al mijn emoties eruit gedanst. Deze ervaring zal ik niet snel meer vergeten. En wat een heerlijke herinnering dat dansen zo bevrijdend kan zijn. 

Zondag starten we de dag met iets leuks wat Selma heeft bedacht: een asana cue quiz! We mogen om de beurt op de teachers mat en pakken een briefje waar een houding op staat. Je mag niet zeggen wat de houding is, maar geeft de groep instructies hoe ze in de houding komen. Ik vond dit zo leuk en ook weer leerzaam. We hebben veel lol samen en ontdekken hoe uitdagend aanwijzingen geven kan zijn. Selma was even streng op een instructie die ik gaf, namelijk omhoog kijken bij upward facing dog. Er zijn zoveel dingen die ik de afgelopen jaren heb geleerd, die enkel draaien om esthetiek en weinig te maken hebben met het doel van de houding. Zo’n openbaring.

Na de quiz nemen we de tijd om onze examenles voor te bereiden. Ik heb mijn les al maanden in mijn hoofd en wil mij richten op het openen van je hart met camelpose. Ooit tijdens deze houding realiseerde ik mij dat yoga niet alleen een fysieke practice is. Voor mij voelt de cirkel rond als ik deze les geef. Ik voel aan alles dat ik er zo’n zin in heb, ik ben er klaar voor om in de teachers rol te stappen. Ik wil dit al zo lang. 

 

18. Studeren, Ademwerk en Verbinding met de Groep

 

Na het zesde weekend heb ik een week vol afspraken met mijn mede yogi´s: lunchen met Sorcha, heerlijk uitgebreid dineren bij Afra (wat kan zij fantastisch koken!!!) en naar de film met Selma, Sorcha en Cat. We hebben ook extra veel contact met elkaar over de what´s app, want de asana cue quiz zetten we daar door. Selma geeft om de paar dagen een houding waar we iemand in cueen. Het is zo’n leuke en speelse manier om te leren en om  familie, vrienden en collega’s van de groep voorbij te zien komen.

Op 1 april is, tijd voor mijn tweede 1-op-1 ademsessie. Ik ben een beetje zenuwachtig, maar heb er ook op een bijzondere manier zin in. Toch wel benieuwd wat deze ademsessie mij brengt.

Ik neem Selma in vertrouwen en vertel haar wat er tijdens de vorige sessie omhoog is gekomen. Iets uit het verleden wat ik diep had weggestopt, maar waar de adem mij de vorige sessie blijkbaar heen heeft gebracht. Het is tijd. Het is tijd om dat stuk uit mijn verleden aan te kijken en mijn boosheid, onmacht en verdriet hierover te uiten. We starten de ademsessie en mijn lichaam wordt al snel overgenomen door de ademhaling en ik voel een ongekende boosheid door mijn lichaam gaan en schreeuw het uit. 

De schreeuw maakt plaats voor verdriet en daarna voor rust en geborgenheid. Wat was dit intens, helend en bevrijdend. Ik dank Selma, ik had mij geen betere persoon, plek en tijd kunnen bedenken om dit te doen. Na de sessie heb ik wel 11 uur geslapen. De volgende dag voel ik mij lichter en zie ik meer zachtheid in mijn gezicht. Er is een zekere rust over mij heen gekomen. 

De laatste twee weken zijn aangebroken voor het maken van het theorie-examen. Alles wat ik de afgelopen maanden heb geleerd komt voorbij. Selma wil dat we het theorie-examen met de hand schrijven. Dit is echt een uitdaging, want zo moet je extra goed nadenken over wat je op gaat schrijven en is er maar beperkte ruimte om je antwoord te formuleren. Dit heeft er bij mij in geresulteerd dat ik heel klein ben gaan schrijven :). 

De vragen gaan over bijna alle onderwerpen die we hebben besproken, maar ook over hoe je authentiek les wil gaan geven en welke kwaliteiten je meeneemt als yogadocent. In de laatste dagen voor de inleverdatum word ik ineens heel onzeker en twijfel ik enorm aan mijzelf. Ik neem contact op met Selma om dit te delen. Selma nodigt mij uit om dit gevoel de ruimte te geven en eens terug te bladeren naar wat mijn intentie was toen ik met de training begon. Ik merk dat dit helpt. 

Precies voor het 7e opleidingsweekend begint, is het gelukt, mijn theorie-examen is klaar. Mijn gevoel van onzekerheid, maakt plaats voor trots. Laat het 7e yogaweekend maar komen.

 

19. Ze vroeg: “wil jij mijn les overnemen?”

 

Vandaag begint het zevende en een na laatste weekend. Ik voel mij veel beter dan het vorige weekend. Ik heb zin om iedereen weer te zien en mij verder voor te bereiden op het praktijkexamen. 

We beginnen dit weekend zoals altijd met een check-in en daarna volgt een les van Lútzen. Zo leuk om een keer van hem les te krijgen! Ik voel me sterk en blijf heel lang in een crow pose, bijna moeiteloos. Fijn om die kracht zo sterk in mijn lichaam te voelen. De training maakt mij ook fysiek sterker en dat werkt overal in door. 

Op zaterdag en zondag gaan we oefenen met lesgeven: ons proef praktijkexamen. We trekken lootjes wie wanneer mag lesgeven. Ik ben zaterdag aan de beurt en mag lesgeven aan Cat.

Ik ben mooi op tijd in de yogastudio om alles klaar te leggen. En dan is het tijd, ik mag mijn proefexamen geven. Selma kijkt toe wat een beetje spannend voelt, maar ik ben vooral heel nieuwsgierig naar de feedback die ik zal ontvangen. Als mijn les begint, voel ik al vrij snel dat de zenuwen verdwijnen. Ik merk dat sommige dingen nog niet helemaal gaan zoals ik wil, maar voel dat dit oké is. Daar is deze oefening ook voor. 

Na de les voel ik mij tevreden. Ik ontvang feedback van Selma en zie dat ik daar echt iets mee kan. Het is zo bijzonder om te ervaren dat ik mij daar op de mat van de teacher echt op mijn plek voel. Ik heb nog zoveel te leren en kan mij nog zoveel verder ontwikkelen; de yogaleer is eindeloos. Niet eerder in mijn leven heb ik zoveel plezier gehad in leren. Het gevoel dat dit leren misschien wel nooit klaar is, geeft mij rust. 

Zondag mag ik de les van Cat ontvangen. Het is zo bijzonder hoe iedereen in de groep zich op zijn of haar eigen manier ontwikkelt en nu in de rol van docent stapt. Tijdens de les van Cat doe ik voor het eerst de vuurvlieg houding en met de juiste instructies van Cat lukt het! Cat is mega trots en enthousiast en we hebben veel plezier samen. Na de les kijk ik om mij heen en denk ineens: wauw, het einde van deze yogareis is bijna in zicht en kijk waar we staan met zijn allen.

Na de les gaan we een onderwerp bespreken waar ik naar uit heb gekeken: tantra. Selma geeft eerst uitleg over tantra, waar tantra vaak mee wordt geassocieerd en waar tantra vandaan komt. Daarna doen we twee oefeningen. Tijdens de eerste oefening vraagt Selma ons om drie punten in de ruimte te kiezen waar je in een rechte lijn naar toe loopt, heel doelgericht. Ik merkte bij mezelf op dat ik in een enorm gehaaste modus terecht kom, iets wat ik vaker bij mezelf opmerk en wat soms effectief kan zijn, maar vaak helemaal niet fijn voelt. Nadat we enkele minuten met onze ogen dicht de sensaties in onszelf hebben mogen ervaren, doen we de oefening nog een keer. 

Deze keer mogen we rechte lijn loslaten en mag je op elke manier die voor jou fijn voelt door de ruimte heen. Ik vind het bijzonder te voelen wat in mijn lichaam gebeurt. Van spanning naar ontspanning. 

Bij de tweede oefening is het de opdracht om elkaar in de ogen aan te kijken en met een handgebaar te laten weten of de ander dichterbij mag komen, even moet stoppen of afstand moet nemen. Deze oefening voelt bijzonder omdat grenzen aangeven een thema is waar ik veel mee bezig ben. Hier ervaar ik wat er gebeurt en wat het met mij doet als iemand naar mijn grenzen luistert. 

En zo sluiten we het zevende weekend af. Terwijl we aan het opruimen zijn, wil Selma mij iets vragen: of ik haar lessen in juni tijdens haar vakantie wil overnemen bij Yogaschool Noord. Ze geeft aan dat ik erover na mag denken. Ik voel een golf van enthousiasme door mij heen gaan, hier hoef ik echt niet over na te denken. Ik zeg volmondig ja! Zo dankbaar dat ze mij dit vraagt en ook zo spannend. Wauw, wat een mooie afsluiting van dit weekend, ik voel mij zo gelukkig!

 

20. En zomaar ineens… was Rise and Flow geboren.

 

De maandagochtend na het yogaweekend word ik blij wakker, nagenietend van het weekend. Blij dat ik het theorie-examen heb gehaald en dat Selma heeft gevraagd of ik in juni haar lessen wil overnemen. Het voelt zo spannend en uitdagend want de lessen van Selma zijn in het Engels en dat heb ik nog niet geoefend. Aankomende tijd aan de bak dus! 

Ter voorbereiding doe ik een les van Selma mee met pen en papier naast mijn mat om zo aantekeningen te maken. Super leerzaam, want ik ken niemand die zulke mooie en heldere instructies kan geven als Selma. Na de les gaan Selma, Lútzen en ik nog even lunchen. Ik geniet ervan dat ik ze allebei steeds beter leer kennen en het is zo heerlijk om samen op te gaan in yoga. Dit zou ik eindeloos kunnen doen! Vol inspiratie kom ik weer thuis. 

Omdat ik les ga geven moet ik mij inschrijven bij de Kamer van Koophandel, ik denk na over een passende naam. En dan op 28 april is mijn bedrijf Rise and Flow geboren! Ik voel dat dit het begin is van iets nieuws. Ik barst van de ideeën en mijn hoofd draait overuren. 

Een week voor het laatste yogaweekend oefen ik een paar keer mijn praktijkexamen in het Engels. En dan voel ik dat het niet meer klopt. Dit is niet meer de les die ik als examen wil geven. Twee dagen voor het weekend besluit ik om mijn les te veranderen. Geïnspireerd op het laatste weekend wil ik de dualiteit tussen Shiva en Shakti uitnodigen. Ik stuur Selma op de valreep mijn lesplan en krijg gelukkig nog feedback. Op donderdag ga ik nog oefenen met Afra en dan weet ik dat het klopt en ben ik klaar voor het examenweekend!

 

 

21. Het laatste weekend – en een nieuw begin

 

Het is vrijdag 16 mei, tijd voor het allerlaatste yogaweekend. Ik voel een heel palet aan emoties door mij heen gaan. Het voelt spannend, ik heb zin om iedereen weer te zien. Dit is het weekend waar we allemaal zo naar toe hebben geleefd. Ik voel dat ik zin heb om te huilen, te ontladen, maar ben ook zo blij en opgewonden. 

We beginnen deze vrijdag met het praktijkexamen van Lara. Het is zo bijzonder om te ervaren hoe zij deze les zo op haar manier heeft gegeven, zo authentiek. Ze heeft het goed gedaan en ze is geslaagd!

Na de les doen we een check-in en deze voelt anders dan anders omdat het de laatste is. We hebben elkaar inmiddels zo goed leren kennen, alles voelt zo veilig en warm. Het is niet zomaar een groep mensen die samen een training volgt, ik durf echt te zeggen dat het voelt als een familie, mijn yogafamilie. 

Na de check-in doen we zoals altijd een practice van Selma, deze keer is het een speciale practice en maken we een reis door alle chakra’s. We staan lang in de favoriete asana van Selma: Mountain Pose waar we tijd krijgen om te reflecteren, te gronden, te voelen en te ervaren. Na de practice gaan we uitgebreid met elkaar eten en ronden we de dag af. 

En dan is het zaterdag, de dag dat we allemaal ons praktijkexamen doen. Ik ben gekoppeld aan Ingeborg en ga als eerste. Ik voel mij zenuwachtiger dan ik dacht, voel spanning in mijn buik, maar heb er vooral zo ontzettend veel zin in, hier heb ik zo lang op gewacht. De les ging goed, het voelde helemaal kloppend. Na mijn les komt Selma bij ons zitten, om mij feedback te geven en te vertellen dat ik geslaagd ben! 

Ik heb even niet zoveel woorden, ik ben blij en voel ontlading, maar het voelt ook gek, opeens is dit moment voorbij. Na mijn les volg ik de les van Ingeborg en Sorcha, heel bijzonder dat ik hun praktijkexamen mag meemaken, mijn intervisiemaatjes. Aan het einde van de dag vieren we dat iedereen geslaagd is. We houden elkaar vast en de tranen rollen dan eindelijk over mijn wangen, wat een ontlading en wat ben ik trots, trots op mijn mede yogis, trots op Selma en trots op mijzelf. 

Op zondag is de dag dat we ons certificaat krijgen, we hebben familie en vrienden uitgenodigd om dit samen met ons te vieren. We starten de dag met een practice. Selma heeft ons gevraagd omeen ki nderfoto mee te nemen. We doen deze practice in een cirkel en midden in de cirkel staat een altaar met alle kinderfoto´s. De practice is gericht op ons innerlijke kind. We mogen spelen en buiten de matten kleuren. Een practice om nooit te vergeten, de laatste practice van de teacher training. 

Na de practice schrijven we een brief naar iemand die belangrijk is geweest voor ons tijdens de teachertraining. Een brief die Selma uiteindelijk ooit op de post zal doen. De brief schrijf ik aan mijn vriend, die er voor mij en voor ons gezin was tijdens de training. Het schrijven van de brief raakt mij, er is zoveel gebeurd in de afgelopen 8 maanden. Ook liggen er kaarten die we kunnen schrijven aan elkaar. Ik zou het liefste aan iedereen willen schrijven. 

En dan maken we ons klaar voor de uitreiking. We maken de zaal mooi en kleden ons om. Mijn vriend en kinderen arriveren. Zo leuk om de kinderen de yogaschool te laten zien. Ze vinden het allemaal fascinerend. Het voelt bijzonder om de gasten van mijn medeyogi´s te zien. Al zoveel verhalen zijn verteld en nu komt iedereen samen. De sfeer is warm en verbonden. 

Tijdens de ceremonie spreekt Selma mooie persoonlijke woorden voor iedereen die zijn certificaat in handen krijgt. Selma haar woorden zijn zoals altijd raak. Ik dank haar voor alles en deel met haar dat ik zo blij ben dat ik even heb gewacht met het volgen van een yogaopleiding en dat dit wachten ertoe heeft geleid dat ik contact met haar heb gezocht. 

Ik heb zo ongekend veel geleerd van haar en bewonder haar voor wat ze heeft neergezet de afgelopen 8 maanden. We zijn allemaal zo gegroeid en hebben in alle veiligheid zoveel kunnen delen met elkaar. Ik ken niemand die zo lesgeeft als Selma, haar lessen zijn thematisch en prachtig opgebouwd. De lessen hebben zoveel rust en ze zijn tegelijkertijd heel krachtig. Amsterdam en omgeving zijn echt 9 goed opgeleide yogadocenten rijker. 

We sluiten de ceremonie af door samen Govinda Jaya Jaya te zingen, iedereen zingt mee, ook mijn kinderen die deze mantra al goed kennen. Ik voel mij ontroerd als ik om mij heen kijk, wat een verbondenheid.  Na de ceremonie hebben we onze laatste potluck en dan is het tijd om afscheid te nemen van elkaar. Gelukkig blijven we elkaar zien en gaan we met de hele groep in januari – februari de Yin opleiding doen bij Selma. Iets om nu alweer naar uit te kijken! 

Als ik thuis kom, hangt de vlag uit met een yogamat eraan. De betrokkenheid van mijn vriend tijdens de teachertraining is zo waardevol geweest en de mat aan de vlag voelt voor mij als de kers op de taart. Ik ben hem heel dankbaar. Het duurt even voordat ik de rust kan vinden om te slapen, zoveel om te verwerken, om over na te praten en vooral na te genieten. Wat een reis. 

 

22. Een nieuw hoofdstuk

 

Het is vandaag maandag 19 mei, de dag na de opleiding. Ik kom aan op mijn werk en mijn collega’s moeten een beetje giechelen om mijn dromerige, stralende gezicht. Ik ben nog steeds aan het nagenieten van het bijzondere laatste yogaweekend.

Ik realiseer me dat de opleiding echt afgelopen is, maar ik voel ook dat dit eigenlijk pas het begin is. Ik heb ruimte om na te denken over de toekomst: de eerste lessen bij Yogaschool Noord als docent en over mijn eigen bedrijf. Ik heb een idee en ben zó enthousiast dat ik er bijna niet van kan slapen, mijn hoofd draait overuren. ‘s Avonds pak ik mijn yogaboeken erbij, begin te schrijven en werk mijn plannen uit.

Het weekend voordat ik mijn eerste yogales ga geven, bel ik Selma om de les nog even door te nemen. Aan het einde van ons gesprek stelt ze mij de vraag of ik de rol van assistent op me wil nemen bij de volgende teacher training! Ik val even stil. Mijn hart klopt sneller van enthousiasme. Wauw, dit wil ik! Tegelijkertijd denk ik aan mijn vriend en kinderen, het betekent weer acht weekenden weg. Dit moet ik echt even voelen en thuis bespreken.

Het voelt als een eer dat Selma mij dit vraagt. Ik denk ook dat deze rol goed bij mij past: mijn liefde voor yoga, mijn diepe verlangen om me verder te ontwikkelen en mijn ervaring als coach en trainer komen hierin samen. Dus na een paar dagen nadenken zeg ik volmondig ja. Ik kijk er enorm naar uit om met haar samen te werken en de nieuwe groep yogi’s te mogen ondersteunen in hun reis.

En dan is het zondag 1 juni, de dag van mijn allereerste yogales bij Yogaschool Noord. Ik word zenuwachtig wakker, maar voel ook dat ik er klaar voor ben. Ik stap de zaal in en zie veertien yogi’s op mij wachten. Het voelt even als veel. Als ik voor de groep ga zitten voel ik de zenuwen door mijn lijf stromen. Dan begin ik: “Hi, my name is Carlijn and I will be here to guide you through your Sunday morning flow.” Pfoe. Dat is eruit.

Tijdens het lesgeven vliegt de tijd. Een goede voorbereiding is het halve werk en ik merk op dat ik goed kon aanvoelen wat nodig was voor de les. Na afloop ben ik opgelucht. Het is goed gegaan. Natuurlijk had er van alles beter gekund, maar voor een eerste keer voelt het goed. En ik voel het meteen; ik wil dit vaker doen.

Drie weken later heb ik al elf yogalessen gegeven. Elke les een beetje beter, een beetje vloeiender, een beetje meer mezelf. Ik voel me thuis op de mat van de teacher. Ik bruis van de ideeën voor nieuwe lessen en droom ervan om snel een vast moment te krijgen waarop ik les mag geven. Tot die tijd blijf ik met liefde invallen, mijn eigen practice verdiepen en mijn weg verder volgen. Want dit is nog maar het begin. Het begin van het volgende hoofdstuk.

Namasté, Carlijn

 

Diary of a yogi
Carlijn volgt de Vinyasa Yoga Teacher Training van Selma bij Yogaschool Noord. Klik hier voor meer informatie over deze training. Vragen aan Carlijn of over de training? Stel ze hier